De negentig jarige oud hofprediker Willem Welter (1849-1940) schreef het beroemde mei gedicht na het vertrek van de Koninklijke Familie naar Engeland en Canada.
Neen, ’t was geen vlucht die U deed gaan. Maar volgen, waar God riep. Ik vraag niet, wat in u is doorstaan. Een strijd, hoe zwaar en hoe diep.
Wij knielen naast en met u neer. Tot God de blik, de hand. Geef Nederland aan Oranje weer, Oranje aan Nederland.
En komen dan wat komen mag. Wij aanbidden en zwijgen stil. De nacht is zwart, omfloerst de dag. Geschiede Heer, Uw wil.
Toen de Duitse opmars na enkele dagen, in mei 1940, niet tegengehouden kon worden werd besloten dat de monarchie veiliggesteld moest worden. Dat betekent dat prinses Juliana met haar dochters prinses Beatrix en prinses Irene, onder begeleiding van prins Bernhard, naar Canada vertrokken en koningin Wilhelmina in London tijdelijk in ballingschap ging. De gedachte hierachter was dat zij in veilige geallieerde gebieden meer voor het bezette Nederland konden betekenen dan dat zij onder huisarrest zouden worden geplaatst door het Duitse leger.
